در یکی از فرازهای زیارت اربعین می‌خوانیم: وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِيكَ لِيَسْتَنْقِذَ عِبَادَكَ مِنَ الْجَهَالَةِ وَ حَيْرَةِ الضَّلَالَةِ؛ خدایا او ]امام حسین (ع)[ خون قلب (آخرین قطره خون) خویش را نثار تو کرد تا بندگانت را از جهالت و گمراهی محض نجات دهد.

جهالت و ضلالتی که امام حسین (ع) جان خود را برای نجات امت از آن فدا کرد، چیست؟

این جهالت و ضلالت همان است که از همان دوران تا به امروز در بیشتر کشورهای اسلامی ادامه یافته و از اقوامی که دارای غنی‌ترین منابع مادی و معنوی هستند، مردمی ضعیف و سست‌بنیاد ایجاد کرده است.

علت قوت چنین گمراهی‌ها و کج‌روی‌ها نیز به این دلیل است که عین علم و دانایی محسوب شد.

این افراد جاهلانی هستند که خود را عالِم می‌پندارند.

باید توجه داشت که عالِم کسی نیست که احکام عملیه، تفسیر قرآن و سایر علوم را بداند و مشغول استخاره و تعبیر خواب باشد.  عالِم آن است که آزادی عالَم طلبد. عالِم کسی است که آمر به معروف و ناهی از منکر باشد. عالِم کسی است که در برابر سیری ظالم و گرسنگی مظلوم سکوت نکند. کسی است که بفهمد باید عالَم را از سیطره شیطان نجات داد.

امام حسین (ع) جان خویش و عزیزانش را فدا کرد تا این عالِم‌نماها و آخوندهای درباری را رسوا کند و آنان از مکان رفیع ریاست و زعامت بر مسلمانان به زیر بکشد و وظایف اصلی یک عالم دینی را متجلی کند.

عالِمان بی‌بصیرت و " متهتّك" بودند که معاویه‌ها و یزیدها را بر تخت خلافت و سلطنت نشاندند.

به همین دلیل قرائت زیارت اربعین اهمیت دارد. چراکه گام نخست نجات امت‌‌‌ها  و ملل اسلامی رهایی از این جهالت و ضلالت است .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: